گزارش مواردی از بستن مجرای شریانی باز با روش غیر جراحی نزد کودکان کمتر از 15 سال در بیمارستان امام خمینی (ره) اهواز

زمینه و هدف: یکی از بیماری­های قلبی مادرزادی آسیانوتیک باز بودن مجرای شریانی (Patent Ductus Arteriosus) می­باشد. این مجرا تنه­ی اصلی شریان پولمونر را به آئورت نزولی وصل می­کند. بلافاصله پس از تولد با تنفس این مجرا به­صورت طبیعی بسته می­شود. در صورتیکه این مجرا به­صورت غیر طبیعی باز بماند، می­تواند باعث نارسایی قلبی و یا اندارتریت گردد و پیشنهاد می­شود که مجرا توسط روش­های جراحی یا غیر جراحی بسته گردد. هدف از این مطالعه بررسی استفاده از روشهای غیر جراحی به­عنوان اولین تجربه در درمان کودکان مبتلا به باز بودن مجرای شریانی در استان خوزستان است. روش بررسی: 14 بیمار که PDA آنها توسط اکوکاردیوگرافی تشخیص داده شده است تحت بستن این مجرا به­وسیله­ی امپلاتزر یا کویل درحین آنژیوگرافی قرار گرفتند. یافته­ها: باریک­ترین محل مجرا در سمت شریان پولمونر اندازه­ی متوسطی در حدود 7/3 میلی­متر داشت (اندازه بین 2/6-6/1 میلی­متر). در تمامی بیماران به­جز یک نفر بلافاصله پس از عمل، مجرا کاملاً بسته شد و در بیمار مورد نظر نیز در پیگیری سه ماه بعد مجرا بسته شده بود. هیچ­کدام از بیماران ما عوارض حاد و یا دیررس در پیگیری نداشتند. هیچکدام از بیماران عوارض حاد مثل خونریزی یا آمبولی پیدا نکردند. عوارض دیررس نیز در پیگیری مشاهده نشد. یک نفر از بیماران نشت خفیف داشت که در پیگیری برطرف شد.  نتیجه­گیری: در این اولین تجربه­ی ما بی خطر بودن استفاده از امپلاتزر یا کویل در بستن PDA مشاهده شد و بستن PDA با این روش توصیه می­گردد.